چنین به نظر میرسد نگهداری ثابت گام های پیمایشی در محور چرخشی زمین و خورشید را این دو پیکر  آسمانی به عهده دارند، چرا که ماه همواره یکسویش در راستای زمین مستقر است و عطارد نیز با خورشید تقریباَ همین وضعیت را دارد با این تفاوت که، ماه روی مسطحه گردشی اش به ازای هر گردیدن به گرد زمین نوار گردشی آن یک دور میچرخد ولی عطارد نسبت دو به سه دارد (آنهم به دلیل درشتی خورشید در برابر عطارد).

در کتابهای نجومی این واقعیت به گونه ای توضیح داده شده است که خواننده را دچار سر در گمی میکند

جمله چنین است: کره ماه به ازای هر گردش به دور زمین، یکبار هم به گرد خود میچرخد!

جمله فوق چنین حکم میکند، اگر قرار میبود که ارتباطی فیزیکی میان ماه و زمین باشد، آن وسیله میبایستی به گرد ماه بپیچد در حالی که میدانیم اگر دو جسم رو در رو و نسبت به یکدیگر فاصله ثابت داشته باشند (دوری و نزدیکی را با کششی بودن وسیله ارتباطی صرف نظر میکنیم) آن وسیله ارتباطی به دور ماه هرگز نخواهد پیچید.

بنا بر توضیحات بالا حکم میشود : عوامل چرخشی زمین و خورشید و گام های پیمایشی تقریبا ثابت این دو را، کرات ماه و عطارد به عهده دارند.

قضیه بالا صرفاَ ادعائی است جهت روشن شدن موضوع: چنان گردشی که چرخش گردشگر در حول محور میانی اش از نظر ناظر همواره پنهان است.

چشم به راه نظریات صاحب نظران ارجمند میباشیم.

ثبت نظر:

نام:

ايميل:

وب سايت:

نظر شما:

کد امنيتي:

بالا